maandag 25 mei 2009

dinsdag 19 mei 2009

In opdracht tekeningen maken van kinderen


Afgelopen zondag 5 kinderen getekend. Opdracht van 2 moeders, een cadeau voor hun jarige moeder, de grootmoeder van de kinderen. 
De leeftijden varieren van 3 maanden tot 8 jaar.
Ik schoof  door de kamer op een kleine stoel tussen de etende, spelende en liggende
kindertjes en werkte op groot papier op een plank, ik had totaal 3
planken bij me.
Van te voren wist ik eigenlijk niet hoe ik het ging aanpakken.
Ik ben met potlood gaan tekenen op een transparant groengeschilderde
ondergrond. 's Avonds heb ik de beste tekeningen uitgeknipt en bijelkaar op een vel geplakt. Daarna verder uitgewerkt met verf en kleurpotlood.
Het is een vrolijke collage geworden, Moeder en dochters hebben het eindresultaat gezien en zijn heel tevreden.
Zo vond ik het een speelse en goede oplossing, deze kinderen zijn op een
na, nog te jong om stil te zitten, vanaf foto's werk ik niet, dit is een sfeer die bij kinderen past.
A.s week in Rotterdam zet ik een paar van deze tekeningen op de weblog.

woensdag 13 mei 2009

donderdag 7 mei 2009

abstract werk



Bij mijn laatste tentoonstelling in het WTC Rotterdam (november 2008), werd mij vaak gevraagd, waarom ik de laatste jaren zoveel abstracter ben ga schilderen. Vrienden, familie en liefhebbers van mijn werk kennen vooral de tekeningen met potlood, krijt en waterverf, die ik al 30 jaar maak. Schetsen en gouaches van volwassenen en kinderen, die binnen of buiten bezig zijn.

De laatste jaren in mijn atelier ervoer ik wat een vrijheid het gaf vrijwel zonder plan te beginnen, vlakken schilderen, lijnen neerzetten, weer kijken, vormen ontdekken, gebruiken, weer wegschilderen.Ook grenzen verleggen, stukken verpesten, lang zoeken en er aan werken tot er uiteindelijk iets 'goeds' uitkomt.

Het is moeilijk uit te leggen, maar het blijft feest om zo te schilderen, al is het ook verschrikkelijk moeizaam af en toe! Wel een voordeel voor mij is, dat ik slecht vooraf kan plannen. Daardoor kom ik vanzelf steeds weer voor verrassingen te staan.

Veel mensen vinden mijn nieuwe schilderijen moeilijk te volgen, ze zien in eerste instantie liever iets herkenbaars. Door er iets over te vertellen,
gaat men het toch meer waarderen.